Homeopatia to metoda leczenia niekonwencjonalnego, sprzeczna ze współczesną wiedzą naukową, lecz pomimo kontrowersyjności praktykowana w wielu krajach na całym świecie np. w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Francji, Holandii, Indiach i Brazylii. Pomnik Hahnemanna w WaszyngtonieHomeopatia opiera się na pracach niemieckiego lekarza Samuela Hahnemanna i kieruje trzema naczelnymi zasadami: podobieństwa, dynamizowania oraz podawania pojedynczego środka, który obejmowałby wszystkie psychosomatyczne objawy pacjenta. W homeopatii stosuje się bardzo rozcieńczone roztwory wodno-alkoholowe substancji, które u osób zdrowych wywołują objawy psychosomatyczne identyczne z objawami chorobowymi pacjenta. Od pewnego poziomu tzw. potencji, sukcesywne rozcieńczanie doprowadza do stanu, w którym prawdopodobieństwo zachowania choćby jednej cząsteczki substancji aktywnej w dawce preparatu jest znikome. Homeopaci twierdzą, że leczenie homeopatyczne wzmaga siłę życiową i pobudza układ odpornościowy pacjenta, a skuteczność preparatów należy przypisywać niepotwierdzonemu przez naukę efektowi pamięci wody. Leki homeopatyczne przygotowuje się według zaleceń zawartych w niemieckiej farmakopei homeopatycznej z surowców wyjściowych, które są głównie pochodzenia roślinnego lub mineralnego. Najczęstszymi postaciami leków homeopatycznych są kropelki lub kuleczki cukrowe do podawania doustnego oraz żele i maści do użytku zewnętrznego. Homeopatia zakłada istnienie naturalnego porządku (the Order paradigm) i prawdy (the Truth paradigm), natomiast nie stosuje się do paradygmatu materialistycznego obowiązującego we współczesnej nauce, według którego tylko świat materialny może być przedmiotem badań naukowych. Hahnemannowska siła życiowa i potencjowanie roztworów nie mieszczą się w koncepcie materialistycznym. W stawianiu diagnozy homeopatycznej niematerialne myśli i emocje odgrywają kluczową rolę w poszukiwaniu związku między osobą pacjenta a środkiem homeopatycznym. W homeopatii wyróżniamy dwa nurty: klasyczny oraz kliniczny. Homeopatia klasyczna pozostaje wierna ideom odkrywcy i poszukuje indywidualnego leku dla pacjenta tzw. simillimum. Homeopatia kliniczna stanowi zawężoną formę homeopatii i jest częściej spotykana, zajmuje się poszukiwaniem leku na daną chorobę.